MENU
Jesteś tutaj: Problemy skórne Obrzęk limfatyczny

Obrzęk limfatyczny

Obrzęk limfatyczny – to obrzęk niektórych części ciała powstały w wyniku niefizjologicznego nagromadzenia się limfy i jest najczęściej niesymetryczny. W obrzęku limfatycznym dochodzi do zastoju limfy w naczyniach chłonnych. Płyn znajduje się nie tylko w poszerzonych naczyniach, ale również wokół nich w skórze i tkance podskórnej. Prowadzi to do zmian w składzie limfy, dochodzi do pogrubienia naczyń oraz zwłóknienia w zajętych procesem chorobowym tkankach. Zmianom zastoinowym towarzyszy przewlekły proces zapalny.

Obrzęk limfatyczny może być spowodowany:

  • zajęciem lub uciskiem naczyń, węzłów chłonnych przez proces nowotworowy, albo zapalny
  • urazem naczyń i / lub węzłów (na przykład po naświetlaniach)
  • zaburzeniami struktury i funkcji naczyń (obrzęk limfatyczny pierwotny)

Stopnie nasilenia obrzęku limfatycznego (klasyfikacja wg Brunnera):

I stopień – łagodny obrzęk obejmujący stopę i podudzie, występujący pod koniec dnia, ustępujący samoistnie po uniesieniu kończyny.
II stopień – całodzienny obrzęk ustępujący samoistnie po nocy, z pogrubieniem fałdów skórnych nad drugim palcem stopy, trudna w uniesieniu skóra.
III stopień – stały obrzęk, nie ustępujący po elewacji kończyny.
IV stopień – stały obrzęk zniekształcający kończynę, dość często powikłany zmianami zapalnymi skóry (róża, wyprysk, przetoki limfatyczne).
V stopień – słoniowacizna – olbrzymi obrzęk zniekształcający kończynę z pogrubieniem skóry, zmianami mięśniowymi (dystrofia), upośledzający funkcję kończyny.

Obrzęk limfatyczny może dotyczyć jednej lub obu kończyn. Powstaje na zewnątrz od uszkodzonych naczyń czy węzłów. Początkowo obrzęk jest niewielki, ustępuje po uniesieniu kończyny. W miarę postępu choroby zanika już tylko częściowo, natomiast wycofuje się pod wpływem ucisku palca. Istnieją obrzęki pierwotne , które powstają na podstawie wady wrodzonej układu limfatycznego i pojawia się najczęściej na kończynach dolnych. Mogą się pojawiać zaraz po urodzeniu lub aż po 35 roku życia jako późna forma. Często jest to dziedziczne schorzenie. Natomiast wtórny obrzęk limfatyczny powstaje w wyniku ingerencji w układ limfatyczny takiej jak na przykład zabieg operacyjny, kontuzja, napromieniowanie itp.

Nieleczony obrzęk limfatyczny:

  • staje się coraz twardszy (skóra i tkanki ulegają zwłóknieniu)
  • prowadzi do rogowacenia skóry
  • powoduje powiększenie objętości kończyny, jej zniekształcenie, kończyna staje się coraz cięższa, występuje ograniczenie ruchomości w stawach, przykurcze
  • mięśniowe, zaburzenie krążenia krwi, pojawiają się dolegliwości bólowe
  • skóra w obszarze dotkniętym obrzękiem limfatycznym staje się podatna na urazy i uszkodzenia
    do częstych powikłań obrzęku limfatycznego należy róża (zapalenie skóry i tkanki podskórnej z ogólnymi objawami w postaci gorączki, wymiotów, mdłości,
  • pojawiają się czerwone plamy na skórze i obrzęki, powiększenie i ból właściwych węzłów chłonnych)

Zasadniczą rolę w leczeniu obrzęku limfatycznego pełni fizjoterapia:

  • drenaż limfatyczny
  • terapia ENDERMOLOGIĄ
  • leczenie kompresyjne (uciskowe)
  • ćwiczenia fizyczne i oddechowe
  • unoszenie kończyny

Efekt zabiegów w dużym stopniu zależy od systematyczności i dokładności wykonywanych zabiegów przez całe życie.

Prawie każdy z nas spotykał się obrzękami. A to nogi napuchły, a to pod oczami worki, a to po urazie ręka spuchnięta itp. Jeżeli taka sytuacja zdarza się sporadycznie i nie towarzyszą jej żadne inne dokuczliwe dolegliwości – nie ma się czego obawiać. Jeżeli natomiast obrzęki pojawiają się regularnie, nie należy tego lekceważyć i trzeba się udać jak najszybciej do lekarza, aby wykluczyć ewentualną chorobę.

Obrzęk to gromadzenie się płynu w jamach ciała lub w przestrzeni pozakomórkowej. Towarzysząca temu opuchlizna i zaczerwienienie spowodowane są zaburzeniem równowagi w organizmie. Obrzęk bywa też objawem poważniejszej choroby np. marskości wątroby. Obrzęki dotyczą najczęściej kończyn dolnych i są związane z żylakami podudzi lub zapaleniem żył, mogą jednak dotyczyć różnych części ciała, gdzie może występować utrudnienie odpływu krwi, np. zespół żyły czczej górnej – obrzęk twarzy, szyi, rąk, poszerzenie naczyń na klatce piersiowej spowodowane uciskiem przez powiększone węzły w klatce piersiowej

Najczęstszą przyczyną obrzęków jest zatrzymanie wody w organizmie – u kobiet jest to zwykle spowodowane wahaniem hormonów w cyklu miesięcznym lub stosowaniem środków antykoncepcyjnych
stosowanie nieodpowiedniej diety, ubogiej w białka, które wiążą wodę lub bogatej w sód (sól kuchenna, środki konserwujące żywność)
niesprzyjającym czynnikiem jest też wysoka temperatura, nadużywanie alkoholu i tytoniu
na powstawanie obrzęków ma także duży wpływ zbyt długie przebywanie w pozycji siedzącej i stojącej (podczas pracy, w podróży)
często towarzyszą żylakom podudzi
pojawianie się obrzęków na twarzy, nogach, rękach oraz bolesny obrzęk piersi związane są ze zbliżaniem się terminu krwawienia miesiączkowego, w razie bólu doraźnie weź środki przeciwbólowe, wskazana planowa konsultacja ginekologiczna

Obrzęki mogą być także objawem poważniejszych schorzeń takich jak:

  • niewydolność serca – obrzęki występują symetrycznie. Na początku mogą pojawiać się na kostkach, z czasem jednak przechodzą na podudzia. Nasilają  się zwykle w ciągu dnia, w nocy natomiast ustępują.
  • kłopoty z tarczycą (zarówno niedoczynność jak i nadczynność) – obrzęk pojawia się albo na twarzy i powiekach, nadając im senny wygląd albo na łydkach.
  • choroby nerek – w tym przypadku obrzęki pojawiają się na twarzy, powiekach (charakterystyczne worki pod oczami) dłoniach i nogach. Mogą także obejmować całe ciało.
  • przewlekła niewydolność żylna – ciągłe uczucie ciężkich nóg, obrzęk i ból następujące po długim staniu lub siedzeniu. Jest to najczęściej zapowiedź powstawania żylaków.
  • zakrzepica żył – ból i opuchlizna pojawiające się na jednej z nóg.
  • stany zapalne – obrzęk ma wtedy charakter miejscowy.

Proste metody na pozbycie obrzęków:

  • regularny drenaż limfatyczny manualny połączony z terapią ENDERMOLOGII
  • ogranicz spożycie soli – zatrzymuje wodę w tkankach
  • zadbaj, aby twoja dieta zawierała produkty bogate w potas (np. pomidory, banany, ziemniaki) – wspomagają pracę mięśni i kontrolują gospodarkę wodną w organizmie
  • dbaj o aktywność fizyczną – podczas wysiłku odpływ krwi z żył do serca ulega przyspieszeniu, wówczas organizm jest lepiej dotleniony i ma więcej energii
  • nie pal tytoniu – nikotyna sprzyja powstawaniu zastojów żylnych
  • unikaj wysokich temperatur – powodują rozszerzanie się żył
  • ulgę przynoszą działania ułatwiające odpływ krwi do serca, w przypadku żylaków będą to specjalne pończochy czy skarpetki, wyższe ułożenie kończyn,
  • ćwiczenia poprawiające pracę mięśni łydek. Doraźnie można stosować leki przeciwobrzękowe
  • wskazane przebywanie pod stałą opieką lekarza

PIĘKNO

NIE POTRZEBUJE SKALPELA