Lipodystrofia – cellulit

Lipodystrofia – to choroba tkanki podskórnej, spowodowana zachwianiem proporcji między tkanką łączną a tłuszczową, czyli zmiany w tkance podskórnej polegające na nierównomiernym rozmieszczeniu tkanki tłuszczowej. Jest to przewlekłe zaburzenie procesów przemiany w tkance tłuszczowej. Istnieją dwa rodzaje cellulitu:

cellulit wodny – powstaje przy zakłóceniu rytmu hormonalnego

• cellulit lipidowy – cukier i tłuszcze zaczynają gromadzić się w komórkach, a te automatycznie powiększają się, całe grupy komórek pęcznieją i na powierzchni skóry tworzą się guzki, określane potocznie, jako „pomarańczowa skórka”

Nagromadzony tłuszcz spełnia rolę warstwy izolacyjnej i przechowuje składniki odżywcze „na gorsze czasy”, dlatego w czasie diet znikają złogi tłuszczu. Grubość tkanki podskórnej ma ścisły związek z odżywianiem. Poza tym ważne są czynniki genetyczne, wpływ hormonów i przemiana materii. Przekarmianie w dzieciństwie prowadzi do nadmiernego odkładania się tkanki tłuszczowej, a w późniejszych latach zwiększa jej podatność na gromadzenie. Zachwiana proporcja między tkanką łączną a tłuszczową prowadzi do cellulitisu oraz cellulitu, czyli zapaleń i zaburzeń w obrębie tkanki podskórnej.

Cellulit często występuje razem z otyłością, ale może pojawiać się również u osób szczupłych. Żeńskie hormony – estrogeny odpowiadają za zwiększoną zdolność wiązania wody i wzmożony napływ krwi. Zmiany najczęściej lokalizują się w obrębie ud i pośladków, czasami też ramion i brzucha. Tłuszczowa tkanka podskórna jest rozrośnięta i przez to zostaje zaburzona proporcja tkanki łącznej i tłuszczowej. Włókna sprężyste i kolagenowe tkanki łącznej są u kobiet nieco luźniej splecione niż u mężczyzn, ponieważ muszą być bardziej rozciągliwe w czasie ciąży. Skóra mężczyzn ma mniej włókien sprężystych i jest – tak jak i naskórek – grubsza niż u kobiet. Pasma tkanki łącznej są mocniejsze niż u kobiet i inaczej splecione. U mężczyzn mniejszy jest też udział tkanki tłuszczowej.

Stadia powstawania cellulitu:

• Wyczuwalne pod skórą grudki tłuszczu (przeważnie na udach) – można je rozpoznać po przez rolowanie skóry, fałd skóry wykazuje małe zaciemnienie i lekkie nierówności. W pierwszym stadium cellulitu można go łatwo i szybko wyleczyć.
• Cellulit widoczny w pozycji stojącej, zanika w pozycji leżącej.
• Zmiany widoczne w pozycji stojącej i leżącej

Aby nie dopuścić do powstawania cellulitu, należy wcześniej pomyśleć o zabiegach profilaktycznych. Jest to najlepsza forma ochrony, a jednocześnie ma korzystny wpływ na ogólny stan organizmu. Do metod zapobiegawczych zalicza się:

• właściwa dieta – pić 2,0 litry wody dziennie (samej wody, nie wliczając w to kawy, herbaty, soków i innych napoi),zachować właściwe proporcję między podstawowymi składnikami pokarmowymi (pożywienie powinno zawierać ok. 10% białek, 30% tłuszczów, 60% cukrów i dodatkowo witaminy, sole mineralne i błonnik). Produkty zalecane do spożycia to: chude mięsa wołowe, cielęce i drobiowe, chude gatunki ryb, chude sery, maślanka, serwatka, produkty zbożowe z mąki gruboziarnistej, ryż niełuskany, proso, świeże warzywa i owoce, tłuszcze roślinne tłoczone na zimno, świeże zioła, czosnek, cebula, chrzan. Istotną rolę w utrzymaniu odpowiedniej ilości witamin i soli mineralnych odgrywa wystrzeganie się używek, tzn. alkoholu, papierosów i kawy.
• zdrowy tryb życia – polega na aktywnym spędzaniu wolnego czasu, uprawianie różnego rodzaju sportów, można też np. dużo spacerować, chodzić po schodach zamiast korzystać z windy, itp.
• właściwa pielęgnacja – podczas kąpieli zaleca się używanie szorstkiej szczotki lub gąbki, oprócz delikatnego masażu korzystny wpływ ma stosowanie natrysków na przemian zimną i ciepłą wodą (zawsze kończonych zimną wodą). Dwa razy w miesiącu zaleca się wykonanie delikatnego peelingu całego ciała. Przy profilaktyce antycellulitowej konieczne jest stosowanie emulsji, kremów i żeli do pielęgnacji ciała, zawierających wyciągi z roślin leczniczych (przeciwdziałają powstawaniu cellulitu i gromadzeniu się tkanki tłuszczowej oraz wpływają na pobudzenie cyrkulacji krwi i limfy).

Jeśli cellulit jednak zaczyna być widoczny należy  przystąpić do leczenia. Wymaga ono dużej cierpliwości i systematyczności, ale przynosi pożądane efekty. Najskuteczniejszym środkiem w walce z cellulitem jest ruch. Uzupełnieniem mogą być wszelkiego rodzaju zabiegi poprawiające krążenie, a tym samym przyspieszające usuwanie zbędnych produktów przemiany materii. Najlepsze efekty terapii przynosi Endermologia. Zabieg ma na celu całkowitą eliminację cellulitu poprzez intensywne zapoczątkowanie procesu lipolizy i usprawnienie przemiany komórkowej. W przypadku mocno zaawansowanych zmian warto wzbogacić terapię o:

• lipolizę iniekcyjną
• lipolizę iniekcyjną biomimetyczną
• mono polarne fale radiowe – Biorad.
• drenaż limfatyczny
• mezoterapię mikroigłową + dermapen
• najlepsze i najskuteczniejsze efekty dają terapie mieszane.

Często mylony z cellulitem jest cellulitis – stan zapalny tkanki podskórnej. To przewlekłe zaburzenie procesów przemiany w tkance tłuszczowej. Płyn przenika z naczyń krwionośnych i limfatycznych do tkanek, w których zalega z powodu źle funkcjonującego transportu zwrotnego. W komórkach tłuszczowych gromadzi się coraz więcej tłuszczu, co powoduje „rozpychanie” tkanki. Komórki te wchłaniają wodę i dochodzi do stwardnienia tkanki podskórnej. W skórze tworzą się wgłębienia. Jest to szczególnie widoczne przy napinaniu mięśni lub rolowaniu skóry .